το πρώτο μου blog.....

Μ'αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράματα στη ζωή μου . Είτε πρόκειται για κάτι τελειως απλό όπως το να ξεκινήσεις ένα ιστολόγιο , είτε ειναι κάτι πιο δύσκολο και περίπλοκο ... όλα είναι πρόκληση ! Δεν ξέρω κατα πόσο τα γραπτά μου ενδιαφέρουν κόσμο , ή αν θα τα διαβάζουν πολλοί . Γενικά μ'αρέσει να γράφω . Από μικρή και μέχρι τώρα διατηρούσα πάντα ημερολόγιο ... ήταν ένα μέρος ... ένα "καταφύγιο" θα 'λεγα ... όπου μπορούσα πάντα να εκφράζω τον εαυτό μου. Από τους πιο αδικαιολόγητους φόβους μου , τις χαρες και τις λύπες , τα πράματα που δεν ήθελα να γνωρίζει κανείς άλλος εκτός από αυτό το μικρό τετραδιάκι ... τα σημαντικότερα πράματα τα έγραφα πάντα εκεί μέσα ! Θυμάμαι μικρή , σε ηλικία Γυμνασίου , κάποια καλοκαίρινα βράδια όπου έβρισκα την ευκαιρία να μείνω μόνη με τον εαυτό μου ... καθόμουν στο μπαλκόνι του δωματίου μου , επικρατούσε άπνια και ζέστη ... σήκωνα τις τέντες και έβλεπα όλες τις αυλές απο τις γύρω πολυκατοικίες . Ευτυχώς παρά τα τεράστια κτίρια που έχουν υψωθεί ενα γύρω , υπάρχουν ακόμη οι αυλές ... οι περισσότερες παρατημένες με γάτες να τριγυρνουν διαταράσσοντας που και που την ησυχία της νύχτας. Υπήρχε παντού σιωπή . Όλα ήταν ήρεμα , όλοι είχαν πάει για ύπνο . Τα πάντα έμοιαζαν γαληνια , και οι ασχημες σκέψεις έφευγαν μακριά . Μπορούσες να δεις το φεγγάρι και με λίγη φαντασία έβλεπες και τα αστέρια ! Έβαζα το ραδιόφωνο χαμηλά ... ίσα να ακούγεται σαν ψίθυρος ... τα φώτα δεν είχαν καμία θέση εκεί . Άναβα κεριά με άρωμα βανίλια και ο χώρος γέμιζε με το διακριτικό άρωμά τους ... ήταν η μόνη ώρα της ημέρας που έμενα μόνη . Χωρίς τους γονείς μου να με ζαλίζουν με τα "μη" και τα "πρέπει" τους ... ήταν η προσωπική μου απόδραση ! Κάτι τέτοιες ώρες έγραφα στο ημερολόγιο μου ... και έβγαζα τον πραγματικό μου εαυτό . Ήταν η μόνη ώρα που μπορούσα να εκφραστώ και να βγάλω προς τα έξω αυτο που ήμουν και οχι αυτό που ήθελαν οι γύρω μου να είμαι ... να κλάψω , να γελάσω , να σκεφτώ ... ακόμη και να κάνω κανένα τσιγάρο στα κρυφά ... κάτι τέτοιες νύχτες είχα σκεφτεί και αναλύσει πράματα που ούτε και φανταζόμουν οτι με απασχολούν . Αυτές οι νύχτες ήταν και ο μόνος λόγος που μ'άρεσε το καλοκαίρι ... Λατρεύω τον χειμώνα αλλά τα βράδια στο μπαλκόνι μου κάνει κρύο . Έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε και τώρα πια αυτές οι στιγμές είναι μεγάλη πολυτέλεια για 'μένα. Διαβάζοντας αυτά που έγραφα τότε θυμάμαι πράματα και καταστάσεις που φυσιολογικά θα είχαν σβηστεί απο τη μνήμη μου . Συνειδητοποιώ πόσο έχω αλλάξει από τότε ... βλέπω εκείνη την κοπέλα με όλες τις εφηβικες ανησυχίες της και αναρωτιέμαι ... εγώ είμαι αυτή ; Μου 'χουν λείψει όλα όσα με απασχολούσαν τότε . Έχω επιθυμήσει την παλιά μου παρέα με την οποία ύστερα από καποιες καταστάσεις που μεσολάβησαν δεν μιλάω. Δεν μου χουν λείψει τα άτομα , αλλά το πως περνούσαμε μαζί ! Βλέπω πως εχει καταλήξει η καθημερινότητα μου τώρα και εκτιμώ τις παλιές στιγμές , ακόμη και αν αυτές έχουν περασει ανεπιστρεπτί πλεον ...